Η απόφαση να επισκεφτεί ένα άτομο τον ψυχολόγο είναι συνήθως δύσκολη λόγω των αντιλήψεων που επικρατούν. Πολλές φορές αναρωτιέται αν η ανάγκη του να ζητήσει βοήθεια οφείλεται στο ότι "χάνει το μυαλό του" ή '' αν είναι ένα βήμα πριν την κατάθλιψη". Πολλές φορές απορεί για το πώς ένας άλλος άνθρωπος που δεν τον ξέρει, θα μπορέσει να τον βοηθήσει περισσότερο από ότι μπορεί να βοηθήσει ο ίδιος τον εαυτό του. Ακόμη για κάποιους η επίσκεψη σε ψυχολόγο μπορεί να αποτελεί μια δυσάρεστη εμπειρία αφού μια παρελθοντική δοκιμή ήταν περισσότερο απογοητευτική παρά επικουρική.Όσον αφορά στους συμβουλευόμενους υπάρχει ένας διαχωρισμός ανάμεσα σε εκείνους που αποζητούν την βοήθεια από μόνοι τους και σε εκείνους που παραπέμπονται από άλλα άτομα. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει η προσωπική βούληση και έτσι τα αποτελέσματα είναι αμεσότερα ενώ στην δεύτερη ενυπάρχει το στοιχείο της αντίστασης και οι δυσκολίες είναι περισσότερες.
Ο ρόλος του συμβουλευτικού ψυχολόγου σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Combs(1971) είναι:
1. Nα απελευθερώνει παρά να ελέγχει
2. Να ενδιαφέρεται για μεγαλύτερα παρά για μικρότερα νοήματα
3. Να παρακινείται από αλτρουιστικά παρά από ναρκισσιστικά συναισθήματα
4. Να συμμετέχει παρά να αποξενώνεται
5. Να είναι αυτο-αποκαλυπτικός παρά αυτο-αποκρυπτικός
Η σχέση που δημιουργείται επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες όπως η γνησιότητα, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός και η θετική εκτίμηση. Η θετική συμβουλευτική σχέση βασίζεται στην εμπιστοσύνη η οποία θα οικοδομηθεί σταδιακά και εφόσον ο συμβουλευόμενος βλέπει τον ψυχολόγο ως ένα άτομο εχέμυθο, υπεύθυνο, ειλικρινές, ευαίσθητο και σοβαρό. Η αναγνώριση και ο καθορισμός των στόχων βοηθούν ώστε να ο συμβουλευόμενος να περάσει από το στάδιο του άγχους και της σύγχυσης στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης. Η επιλογή της συμβουλευτικής τεχνικής είναι ιδιαιτέρως σημαντική αφού μέσω εκείνης θα επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Οι θεωρητικές προσεγγίσεις και οι τεχνικές είναι τόσες πολλές, που μόνο όταν υπάρξει απόλυτη αντιστοίχηση προβλήματος και θεραπευτικής μεθόδου, η συμβουλευτική διαδικασία είναι απολύτως επιτυχημένη.
Το να ζητάει ένα άτομο βοήθεια σε μια περίοδο της ζωής του που δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει όσα το απασχολούν, το φοβίζουν και το αγχώνουν, δείχνει την ανάγκη να σταθεί ξανά γρήγορα στα πόδια του πιο δυνατό, με μεγαλύτερη αυτο-εκτίμηση/αυτογνωσία και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένδειξη αδυναμίας ή παράνοιας.